Njegova svetost arhiepiskop pećki, mitropolit beogradsko-karlovački i patrijarh srpski Irinej upokojio se jutros u 7:07 časova u vojnoj kovid bolnici „Karaburma“, saopštila je Srpska pravoslavna crkva. O svim drugim detaljima u vezi sa sahranom njegove svetosti javnost će biti uskoro obaveštena.
Od patrijarha srpskog oprostio se predsednik Srbije Aleksandar Vučić koji je napisao „Čast mi je bila što sam Vas poznavao. Takvi kao Vi nikada ne odlaze..“, u objavi postavljenoj na njegovom Instagram profilu pre zvaničnog saopštenja SPC. Predsednik Vučić je juče kasno popodne, dajući izjave novinarima, rekao da je se lekari bore za život srpskog patrijarha i da je on kasno popodne intubiran.
Da je došlo do pogoršanja opšteg stanja poglavara srpske crkve kao posledica obolevanja od kovida 19, objavljeno je u četvrtak ujutru uz informaciju da se osim konzilijuma srpskih lekara specijalista o zdravstvenom stanju njegove svetosti, koji se lečio u vojnoj kovid bolnici „Karaburma“, brinu i lekari iz Ruske federacije. Pre nekoliko dana, u nedelju 15. novembra patrijarhu srpskom Irineju stanje se takođe bilo pogoršalo zbog hronične srčane slabosti, ali je uz terapiju stabilizovan da bi do ponovnog pogoršanja došlo u noći između srede i četvrtka. Poglavar srpske crkve lečio se u bolnici na Karaburmi od 4. novembra kada je primljen zbog pozitivnog testa na virus korona. Patrijarh je, kako je tada saopšteno, redovno testiran, u tom trenutku nije imao nikakve simptome i smešten je na bolničko lečenje kako bi se njegovo stanje pratilo.
Njegova svetost patrijarh srpski Irinej bio je 45. poglavar Srpske pravoslavne crkve, na čijem je čelu bio deset godina. Rođen je u selu Vidova kod Čačka 1930. godine od oca Zdravka i majke Milijane Gavrilović, a na krštenju je dobio ime Miroslav. Po završetku gimnazije u Čačku, upisao je Bogosloviju u Prizrenu, a zatim i Bogoslovski fakultet u Beogradu. Po završenim studijama, odlazi u vojsku, da bi po okončanju vojnog roka bio postavljen za profesora (suplenta) Prizrenske bogoslovije. Zamonašio ga je patrijarh srpski German u manastiru Rakovica oktobra 1959. godine, posle čega odlazi na dužnost suplenta Prizrenske bogoslovije. Deset godina kasnije, postavljen je za upravnika monaške škole u Ostrogu, odakle se ponovo vraća u Prizren gde je obavljao dužnost rektora Prizrenske bogoslovije. Sa te dužnosti je 1974. izabran za vikarnog episkopa srpskog patrijarha sa titulom vladike moravičkog, a godinu dana kasnije ustoličen je za episkopa niškog. Tu dužnost episkop Irinej obavljao je sve do 2010. godine kada je 22. januara na Svetom arhijerejskom Saboru izabran za 45. poglavara Srpske pravoslavne crkve sa titulom koju su nosili i njegovi prethodnici: arhiepiskop pećki, mitropolit beogradsko-karlovački i patrijarh srpski.
Sahrana najverovatnije u Hramu Svetog Save
Patrijarh Irinej će najverovatnije biti sahranjen u kripti Hrama Svetog Save, kazao je za Tanjug šef Informativne službe SPC protođakon Radomir Rakić. Patrijarh bi, ako nije drugačije odredio testamentom, bio prvi patrijarh sahranjen u ovom Hramu.
Čin ustoličenja Njegove svetosti patrijarha srpskog Irineja obavljena je dan kasnije u Sabornoj crkvi u Beogradu. Zvanično i predanjsko ustoličenje u hramu Svetih Apostola u Pećkoj patrijaršiji izvršeno je 3. oktobra 2010. Kako tada, kada je u pristupnoj besedi govorio o značaju Kosova i Metohije kao duhovne i istorijske kolevke srpskog naroda i borbi za očuvanje te teritorije u sastavu Srbije, tako i tokom naredne decenije, koliko je upravljao srpskom crkvom Kosovo je ostalo u fokusu njegovog javnog delovanja kao patrijarha srpskog. Izabran u teško i izazovno vreme za srpski narod, patrijarh Irinej neumorno je putovao po svim krajevima gde ima srpskog roda, sastajao se sa predsednicima Srbije, državnim zvaničnicima, poglavarima pravoslavnih pomesnih crkava, visokim predstavnicima drugih hrišćanskih crkava. Za vreme njegovog upravljanja srpskom crkvom novi zamah dobili su radovi na Hramu Svetog Save čije je unutrašnje uređenje na samom kraju i kojeg dana skrasi velelepni mozaik koji, nažalost, patrijarh Irinej neće osveštati, kako je bilo planirano. Bio je 2013. domaćin najvećeg skupa u istoriji Srpske pravoslavne crkve, kako je tada opisana proslava jubileja povodom 1.700 godišnjice donošenja Milanskog edikta. Slavlju u Beogradu, Nišu i Podgorici prisustvovalo je šest patrijaraha, visoke delegacije svih pravoslavnih pomesnih crkava kao i one drugih hrišćanskih crkava. Predvodio je delegaciju srpske crkve na zasedanju Svetog i velikog Sabora na Kritu 2016. godine, kao i na savetovanju pravoslavnih crkava početkom ove godine u Amanu. Početkom 2020, srpska crkva objavila je da ove godine obeležava nekoliko jubileja njegove svetosti: 60 godina monaške, 45 godina episkopske i 10 godina patrijaraške službe Bogu i rodu srpskom.
Random autor